een inlands deuntje

Dirigent zonder stokje, zou niet tot stand zijn gekomen als ik niet een helder beeld
voor ogen had van Carmen die een hoofdrol voor zich heeft opgeëist in mijn
roman. Haar schoonheid heb ik onvoldoende eer aangedaan, maar haar handelen als
zelfstandige vrouw des temeer.

Haar afkomst is niet duidelijk hoewel het mij steeds meer begint te dagen.

Dat haar moeder enig divagedrag aan de dag legt wordt in Dirigent zonder stokje zijdelings aangehaald en dat haar vader zich in weelde heeft gewenteld is geen geheim. Naar de verstandhouding tussen Carmen en haar ouders is tot nu slechts te gissen.

“Als de een zich weer eens voor de ander uitgeeft kan ze behoorlijk uit haar slof schieten,
maar uiteindelijk legt ze het altijd weer bij met de twee. Voor Carmen heeft ze
een zwak. Het tere meisje veert al op in haar bedje als ze alleen haar stem
ergens in de verte hoort en wanneer ze een inlands deuntje tussen haar tanden
fluit verschijnt uit het niets een lach op het gezicht van de kleine Carmen.”

De weg die Carmen bewandeld naar haar zelfstandigheid is niet voor iedere vrouw van haar
leeftijd uit dezelfde streek weggelegd. Met recht is ze er trots op, maar ze is niet naast haar schoenen gaan lopen. Ze verloochent haar afkomst niet.

Twitter Facebook LinkedIn Volgen