Marnix of Cédric
Dat hij Egbert heet schrikt haar niet af, al had ze hem eerder een naam toebedacht die naar
haar mening zijn gestalte en charmante voorkomen meer eer zou aandoen. Als hij Marnix of Cédric zou heten dan had het haar niet verbaasd. Vreemd dat een naam iets zou zeggen over de persoon die hem kreeg.
Is zij een Carmen? Egbert heeft het haar weleens verteld dat hij haar naam een geschenk vindt bij haar verschijning. "Je heet niet enkel Carmen. Je bent Carmen." Toen hij dat tegen haar zei kwam bij haar heel even het plan op om hem te vertellen wat haar destijds inviel. Over Marnix en Cédric. Later kreeg ze ook die gedachte toen ze kennis maakte met de andere bewoners van de villa.
Egbert haalde eens de moeder van Tess en Jorick aan. Hij liet Carmen foto's zien van Amanda.
Een vrouw die net zo mooi en statig is vastgelegd zoals ze zich haar eigen moeder herinnert. Amanda is naturel ziet ze. Een vrouw die geen opsmuk nodig heeft om er goed uit te zien en die zelfs nog een overweldigende uitstraling heeft als ze uit bed stapt of onder de douche uitkomt: druipend nog van
het water en met een handdoek om haar hoofd geknoopt omdat haar kapsel door elkaar is gewoeld of haar lange haar langs haar gezicht sluik afhangt.
In Dirigent zonder stokje, neemt Carmen initiatieven en risico's. Ze laat Egbert blijken er trots op te zijn dat ze haar eigen boontjes kan doppen. In De Plataan is ze op haar plek en graag gezien. Egbert is lief voor haar en lijkt in niets op haar vader. Haar moeder is blij voor haar, al vindt ze het nog steeds lastig de naam te onthouden van de villa waar Carmen haar intrek heeft genomen. De vreemde bomen die de laan markeren waaraan het huis ligt en waar de villa haar naam aan ontleent, bieden haar ook geen houvast. Ze is huiverig van de bomen met hun gevlekte stam, die er ziek uitzien en Egbert moet haar meer dan eens bezweren dat er niets met ze aan de hand is.
Zal er een dag komen dat ze de bomen kan benoemen en daarmee zich de naam voor de geest kan halen van het huis waar haar dochter zich thuis weet? Zullen er ooit kinderen haar joelend tegemoet rennen en haar welkom heten in hún huis? Het zijn vragen die de moeder van Carmen bezighouden wanneer ze zich tegoed doet aan een glas hemelse witte wijn.
