Een hand vol kiezels op een blankhouten kist

De negen personen die het verhaal bepalen in mijn romandebuut hebben zich compleet bloot gegeven nu ze bij het grote publiek onder de aandacht worden gebracht. Carmen is niet langer meer een onbekende jonge vrouw en van Egbert is bekend gemaakt dat hij even oud is als ik nu ben, maar zijn carrière op de rit heeft. Zijn geluk kan hij niet op wanneer hij merkt dat de komst van Carmen naar landhuis De Plataan, er aan bijdraagt dat het huis niet meer zucht tot in de oudste balken, maar zich gelukkig prijst met haar nieuwe bewoonster.

Het liefdesavontuur van Tess en Alinde bereikt een hoogtepunt wanneer ze een innige relatie aangaan en zich gelukkig wanen in Beeldzicht en Berseri, in de riante tuin van de Plataan. Hun toekomst onder het toeziend oog van de grootmoeder van Alinde en de verstilde blik van Amanda, de veel te jong overleden moeder van Tess en haar broer Jorick is zeker rooskleurig te noemen. De zaken gaan goed en investeerders zien heil in hun grootse plannen die ze nu nog niet prijsgeven. Jorick koestert de steen waarin hij het zonlicht heeft gevangen en betoont zijn moeder een wel heel wonderlijke laatste eer door een hand kiezels met een devoot gebaar op haar blankhouten kist te laten vallen wanneer deze in de diepe groeve staat, nabij De Plataan.

Het bronzen beeld waaraan Beeldzicht haar naam dankt verbeeldt zijn moeder, maar met geen mogelijkheid ziet hij enige gelijkenis met haar, maar hij heeft er vrede mee. Op zijn aanwijzing is het geplaatst op de plek waar het woekerende onkruid samen klit.

Ze verdient een tot de hemel reikende Plataan. Jammer genoeg is haar het niet gegund. Aan het hoofdeind van haar graf moet er een komen, al is het een exemplaar dat misschien nooit tot in de wolken zal reiken.

Zullen er ooit kleinkinderen aan haar graf staan om stil te staan bij de laatste rustplaats
van de oma die ze nooit hebben gekend? De toekomst van de negen personen die
het verhaal dat ik schreef bepalen is ongewis en de invulling ligt voor even in
de handen van de lezer van Dirigent zonder stokje.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Een hand vol kiezels op een blankhouten kist

zinderend

Inspiratie

Geduld

Broer en zus

De ontmoeting