Verwachtingen

Verwachtingen

Met een jaar voor ons dat we naar een zekere telling 2019 noemen kom ik tot het besef dat alles verder gaat. Niets begint opnieuw omdat we de laatste minuten van het jaar dat is voorbijgegaan hebben weg geknald met vuurwerk en champagnekurken. De wereld start niet een nieuwe ronde in het heelal, maar draait verder zoals ze gewend is te doen. In licht of donker en in ieder jaargetijde dat ons is gegeven. De jaargetijden, het licht en het duister worden ons juist gegeven doordat de aarde verder is gegaan in plaats van opnieuw opgestart te zijn na al het knalwerk en de bubbels die zijn vergoten.

Natuurlijk zal het zo zijn dat in de eerste milliseconde van een nieuw jaar er ergens wel iets begint dat er tot dan nog niet was. Maar de grote gemene deler nemend is dat niet het geval. Ook ik ben vanaf dat moment niet ineens superman die bergen verzet die eerder onwrikbaar verankerd lagen in de schoot van Moeder Aarde. Ik ga door waar de laatste ogenblikken van 2018 zijn weggegleden.

In het nieuwe jaar verwacht ik weer het een en ander en dan vooral van mezelf. Ik moet de verwachtingen niet mijn kunnen laten overstijgen want dat eindigt ongetwijfeld in een tranendal. Toch koester ik verwachtingen, want hoe zal ik me ontwikkelen als opa en echtgenoot? Hoe zal ik me staande houden in de wereld die doordraait terwijl ik zo nu en dan pas op de plaats moet maken? Mijn mogelijkheden acht ik
eindeloos, maar mijn verstand grijpt nog wel eens in wanneer ‘de lat te hoog ligt.’

Hoe vaak zal ik nog lezen in het boek dat ik over enkele weken fysiek in handen mag houden? Het heeft me iets gedaan om te schrijven over een periode waarin ik afscheid nam van iets dat geregeld mijn brein liet knallen. Geen feestelijk vuurwerk of kurken die hemelhoog schieten waren het die me geregeld een gevoel van onbehagen gaven. Het was een onvolkomenheid in mijn brein dat mijn ‘zijn’ bepaalde. Mij wordt voorgehouden dat mijn ‘nieuwe wezen’ er toe doet en dat ik er mag zijn.

Het is nu snel 25 januari en laat het dan maar knallen. Vuurwerk omdat het feest is vanwege weer een boek dat ik uit mocht brengen en knallende kurken omdat dat gevierd mag worden.

Ook mijn nieuwe wezen lijkt er toe te doen.

Twitter Facebook LinkedIn Volgen