-
Hilarische passages
Weer zit ik in een maak proces, of nog?
Tijdens het schrijven aan TIJD had ik een beginnetje van een manuscript liggen waarvan zich het vervolg al in mijn hoofd afspeelde. Steeds bleef ik mezelf voorhouden dat het schrijven aan TIJD er niet door moest worden belemmerd en dat is gelukt. Geen van de verwikkelingen uit het boek waaraan ik nu schrijf is er onbedoeld in terechtgekomen, al zou het hilarische passages hebben opgeleverd.
Waaraan ik schrijf is pure fictie terwijl het boek dat ik net heb afgeleverd een levensbeschrijving is die zonder enige uitzondering op waarheid berust. Het is een andere tak van de 'schrijfsport' realiseer ik me, maar zonder meer de moeite van he...
-
Zachte landing.
Naarmate de lente terrein wint terwijl maartse buien heel af en toe speldenprikken uitdelen, realiseer ik me dat een nieuw seizoen zich meester maakt van de natuur.
Sprankelend groen aan takken die zich de afgelopen weken dood hielden tovert een lach op mijn gezicht. Het voorjaar heeft mijn hart gestolen en ook dit jaar mag ik weer getuige zijn van het ontwaken van de kikkers in de poelen bij het Taxodiumeiland waar ik zo graag kom. Het is mijn meest geliefde plek in het park en als ik de verende grond onder mijn voeten voel str...
-
Punt uit.
Nummer zestien alweer.
Hoe ik eerder tegen een leeg vel aanstaarde zonder te weten wat ik met mijn lezers delen zal ben ik nu met moeite te stoppen. De letters rijgen zich aaneen tot woorden, de een krachtiger dan de ander. De woorden vormen zinnen die op het vel dat voor me ligt, regel na regel van kleur voorzien. Ik schrijf op lichtblauwe regels met een pen die rood gekleurde letters laat verschijnen en dat lijkt een bijzonder effect op mijn denken te hebben.
...
-
Een enorme uitdaging.
Met een blanco vel voor me zit ik te peinzen wat ik zal schrijven.
Waarmee kan ik mijn lezers boeien en misschien wel voor heel even bij een enkeling een glimlach op zijn of haar gezicht toveren met wat ik schrijf. De reviews over mijn boek TIJD die ik mag lezen zijn om van te dromen en kennelijk maakt wat ik schrijf iets bij de lezers los. Jammer dat ik bij 'De geboorte van een opa' en 'Op weg naar het onbekende' niet van de mogelijkheid te bloggen gebruik heb gemaakt. Was het de onwetendheid van de mogelijkheid of omdat ik bang was om iets verkeerd te doen waardoor met een druk op de knop alles in het binnenste van mijn laptop verdwijnt en nooit meer vindbaar is? Mijn dingetjes ...
-
Fragiel als koraal.
De omslag waarin mijn verhaal is gehuld oogst lof en zeker niet onterecht!
Het lijkt haast of het zeepaardje dat in een luchtbel haar weg naar de oppervlakte vindt van glas is geblazen en even fragiel is als het koraal waarmee ze wordt omgeven. Haar ranke staart heeft zich vastgegrepen zodat ze niet door de stroom ver weg gevoerd zal worden naar een plek waar niemand haar zal zien.
In mijn nawoord schrijf ik hoe ik oog in oog kwam te staan met deze schoonheid toen we met onze kleinzoon op bezoek waren in de Amsterdamse dierentuin Artis. Het werd een dag om niet te vergeten. Een dag waarop we honderden foto's maakten van vrijwel alle dieren die er wonen. En juist de foto v...
